این قافله عمر عجب می گذرد
دریاب دمی که با طرب می گذرد
بازار کساد و جای همت خالی
در خانه فساد و جای غیرت خالی
گویی که تمام خلق بر پا کردند
در سینه ی خود به جای دل بقالی
برای آدمی بهتر است هرگز به دنیا نیاید
تا اینکه به دنیا بیاید و اثری بر جای نگذارد . . .
(ناپلئون بناپارت)
گاهےگمان نمےکنےولےمےشود
گاهے نمے‌شود که نمے‌شود
گاهےهزار دعا بی‌اجابت‌ست
گاهےنگفته قرعه به نام تو مے‌شود
پس امیدت به خــــــدا باش
ساده نباش جانم !
قرار نیست هرکس که به تو لبخند زد ،
از سرِ مهربانی باشد ،
یا هرکس حرف هایِ قشنگ تحویلت داد ، از سرِ صداقت و یکرنگی ... !
این مردم عادت کرده اند ،
برایِ روزهایِ سردشان ،
کلاهِ همدیگر را بردارند ...
"هوا بس ناجوانمردانه سرد است" جانم ...
کلاهت را محکم بچسب !
حواست باشد ؛
ساده باشی ، سرما را خورده ای ،
آن هم به وحشتناک ترین
صورتِ ممکن !!!
حواست باشد !!!
#نرگس_صرافیان_طوفان
مولانا حسودانه می‌پرسد: «جانِ جهان! دوش کجا بوده‌ای؟»
بعد خودش را دلداری می»دهد: «در دل ما بوده‌ای».
بعد سعی می‌کند دلِ محبوب را نرم کند: «آه که من دوش چه‌سان بوده‌ام!»
و باز حسادت هجوم می‌آورد: «آه که تو دوش که را بوده‌ای!»
و دوباره خودش را دلداری می‌دهد: «در آغوش قبا بوده‌ای.